top of page

Zoekresultaten

160 resultaten gevonden met een lege zoekopdracht

  • Geslaagde Slagwerkmiddag in de Bremerpoort

    Ronny Verschueren schreef een verslag over de slagwerkmiddag! Op zondag 18 oktober was er weer een slagwerkmiddag in Ulicoten . De deelnemende verenigingen waren deze keer het Veldhovens Muziekkorps, St. Caecilia uit Made, Border Percussion uit Baarle-Hertog en Afslag Ulicoten. Door omstandigheden was er geen loting wat betreft de volgorde van optreden, dus konden wij als thuisspelende vereniging alles van te voren klaar zetten. De zaal was netjes ingericht en in de aula hadden we een zomers kraampje ingericht waar we lekkere broodjes aan de man brachten. Deze gingen er natuurlijk gretig in bij de verenigingen die 's morgens al vroeg vertrokken waren. Wouter, onze dirigent, had er nog niet alle vertrouwen in en zo werden we bij elkaar geroepen om nog wat muzikale struikelblokjes glad te strijken. Nadat iedereen was verwelkomt tikte de klok half twee aan en konden we beginnen aan onze muzikale percussiemiddag. Meer foto's zijn te zien bij "foto's" ! Het eerste nummer was Heart of Brazil. Dit nummer spelen we inmiddels al weer even en is een goede opwarmer voor het publiek en voor ons om op stoom te komen voor het best zware programma van deze middag. In het tweede nummer moesten we er dan ook aan geloven want daar stond "1600" op het programma. Onze dirigent speelde weer een deuntje mee, want Gerda had eieren voor haar geld gekozen en zat in het vliegtuig op vakantie. Daar waren wij zeker niet met onze gedachten. Nee, bij ons stond er oorlog op het programma, tenminste daar gaat dit nummer over. We trokken samen ten strijde met snaredrums, bongo's, pauken, toms ,basdrums en nog meer en brachten ook dit muzikale gevecht tot een goed einde. Het derde nummer was Kommichiwa. Ja, u raadt het al, indianen op onze bladmuziek. De eerste maten begonnen rustig in piano, maar al gauw waren daar de basdrums met dubbele forte  en als daar de toms en bongo's dan nog eens bij komen, dan is de indianendans losgebarsten. Met tempowisselingen en crescendo's kwamen we op het einde van dit nummer en sloten we af met de bekende kreet “Wha” . Met een indianenpluim op onze hoed gingen we naar nummer vier. "Capoeira ". Dit nummer is opgebouwd rond het geluid van de conga en de djembé. Hier is Ank al een paar weken mee aan het stoeien.Vanmiddag had ze hem in een Braziliaanse greep en klonk hij als nooit te voren. Sommigen van ons zouden spontaan gaan buikdansen maar de concentratie was zo hoog dat dit er "gelukkig" niet van kwam. Met het zweet in onze handen zetten we alles weer gauw klaar voor het volgende nummer.  Villains of the wild  West . Inderdaad…., westernmuziek. Tenminste dat wil zeggen dat het best in een western film te horen zou kunnen zijn. Wij hoefden hier geen beelden bij uit te zenden want iedereen had wel in de gaten, dat het hier om twee rivaliserende bendes ging. Alle instrumenten kwamen er weer aan te pas en we trokken rustig naar het strijdtoneel. Hier hadden we even een pauze wat de strijd betreft, maar muzikaal werden we verwend door Maaike met haar mondharmonica. Hierna kwam het tot een muzikaal hoogtepunt met op het einde een waar vuurgevecht. Ikzelf werd hierbij echt geraakt maar het was gelukkig een schampschot. Gelukkig kon ik het laatste nummer nog mee spelen en dit was "s' Gravensamba". Hier zitten we weer terug in de Braziliaanse sfeer. Jammer was dat we dit nummer te snel speelden, waardoor het wat slordig klonk. Al bij al kunnen we terugzien op een goed optreden. Na ons kwam 'St. Caecilia' uit Made met dirigent Juri den Tuinder ons verrassen met hun optreden. Juri  kan bij ieder nummer een leuk verhaaltje vertellen waardoor de spanning een beetje wegebt, maar toch stonden hun gezichten strak want ze wilden er natuurlijk een mooi optreden van maken. Ze begonnen met een oude mars uit1920 en die klonk voor iedereen wel bekend in de oren. Het tweede nummer had iets met reggae  te maken en de tweede tel van de maat was een belangrijk item, maar daar heb ik helaas weinig van meegekregen. Het derde nummer was weer een mars waar van het samenspel goed te horen was en de triolen kwamen daarom goed uit de bus. Het laatste nummer was genoemd naar het Spanjaardsgat in Breda. Een mooi nummer dat was aangevuld met zelf geschreven muziek waardoor het wat voller was gaan klinken. Het nummer was goed opgebouwd met bongo's en toms en daar om heen het klein slagwerk, wat als geheel heel strak uit de verf kwam. Samengevat een mooi optreden van de  muzikanten uit Made. Als derde van deze middag kwam 'het Veldhovens Muziekkorps’ aan de beurt. Van onze ladyspeaker kregen we te horen dat zij in de tweede divisie uitkwamen dus zaten wij op het puntje van onze stoel. De 17 man tellende groep liet er geen gras over groeien en kwamen met African Suite uit de start blokken. De Afrikaanse invloeden waren duidelijk te horen mede te danken aan het grote arsenaal aan instrumenten die zij ons lieten horen. Het volgende nummer ging over de jungle of Afrika. Wat hier mooi naar voren kwam waren de stiltes tussen de muzikale passages door. Het derde nummer was 'doctor djembé'. Een zeer mooi nummer met een vraag en antwoord spel tussen de djembé en de bongo's. Dat deze groep muziek kan maken hoorden we in het volgende nummer. We werden meegenomen in een ruimteschip en landden volgens mij op mars. Wat we hier allemaal beleefden ga ik niet vertellen, dan moet je volgende keer maar komen luisteren. Als laatste nummer kwam 'spotlight on the drummer’ . De titel zegt het al en deze rol werd ingevuld door de jongste deelnemer van deze middag. Hij kroop achter het drumstel en voelde zich heer en meester. Hier liet hij een paar stevige drumsolo's horen en hij kreeg natuurlijk de handen op elkaar van het aanwezige publiek. Als laatste groep kwam border percussion uit Baarle aan de beurt. Natuurlijk niet leuk als je als laatste moet optreden, maar iedereen was wel gebleven om onze vrienden uit Baarle te horen. Ze speelden diverse marsen en je kon al gauw merken dat ze niet stil hadden gezeten daar in Baal. Vooral  het nummer 'de krijgsdans' een wisselwerking tussen scherpe- en doffe trom, klonk als nooit te voren. Jammer dat de danspasjes ontbraken, maar misschien een verrassing voor volgende keer. Hierna kwamen 'charlie's rock' hoofdrol voor de cowbell en 'reggae drumming ' voorbij. Nummers waar samenspel belangrijk is, daar de accenten zowel links als rechts over het veld rollen. Bij het volgende nummer gingen we terug in de tijd met 'to the roots' . Met een forse basdrum partij voelden we ons terug bij het ontstaan van het heelal  en deed dit nummer zijn titel alle eer aan. Als afsluiter 'First bongo suite'. Met het geluid van de bongo's en de conga's namen zij ons mee naar de middeleeuwen. Het ware geluid uit die tijd was te horen en ik stond er van versteld dat ze toen het ritme van de wals al kende. Al ritmisch  bracht men de handen van het publiek op elkaar en sloten zij deze middag af met een groot applaus als dank. Rest mij nog iedereen te bedanken die mee heeft meegewerkt aan deze mooie muzikale middag en sluit ik af met een muzikale groet. R.V.

  • Judith Dirven Tien Jaar Lid

    Op zaterdag 26 september, werd tijdens het teerfeest Judith Dirven gefeliciteerd omdat ze tien jaar lid was van percussiegroep”Afslag Ulicoten”. Ze kreeg een bronzen speld plus oorkonde overhandigd en er werden door Maaike van Dun lovende woorden gesproken. Wij hopen natuurlijk, dat Judith nog lang lid blijft van onze vereniging. Vanaf deze plaats nogmaals proficiat, Judith!

  • "Afslag Ulicoten" Speelde in Retie

    Ronny Verschueren schreef onderstaand verslag over het slagwerkfestival in Retie.... Op zaterdag 19 september ging onze percussiegroep “Afslag Ulicoten” naar Retie om een uitwisseling te houden met andere verenigingen. Deze middag waren uitgenodigd  “Afslag Ulicoten”, Percussie groep St. Remie  uit Baarle Hertog, Rhythm Art Percussion Band uit Merksplas , de percussiegroep uit Spoordonk  en natuurlijk Retie zelf. Na aankomst werd er eerst geloot om de volgorde van optreden te bepalen. We kwamen als derde uit de bus, dus konden we eerst nog wat drinken en wat bijkletsen. We waren op pad met 13 leden en met 2 jarigen in de groep, dus werd er meteen “lang zullen ze leven” gezongen en zat de sfeer er al meteen in. De eerste groep, Retie, had inmiddels opgesteld en stonden klaar om ons te verrassen. Ze hadden een nieuwe dirigent die hen het afgelopen jaar had gekneed om er vandaag te staan. Als je van percussie houdt kon je geen betere opening krijgen. Retie was scherp en zeer gedreven. Zij hadden gekozen voor nummers waarbij het tempo er goed in zat en de zestiende noten en de triolen een belangrijke rol speelden. Dit gebeurde zowel op de toms , bongo's  en de snaardrums. Al bij al een schitterend optreden. Als tweede groep trad voor ons op de percussiegroep uit Spoordonk. Deze groep kennen we inmiddels van diverse optredens en zij zorgen altijd voor een goed gevarieerd programma. Deze keer verrasten  zij ons met diverse verschillende nummers waar wij ons thuis voelden in de grootste oerwouden van de wereld. Diverse kreten kwamen de zaal in en het plezier en het fanatisme  straalde van deze groep. Als derde kwamen wij op het podium. Gezonde spanning gaf ons de drive om er  een goed optreden van te maken. We hadden  gekozen voor een zwaar en gevarieerd  programma. Als eerste nummer brachten we " Heart of Brazil " . Met dit samba ritme  kregen we de handen van het publiek op elkaar en de spanning verdween als sneeuw voor de zon. Het tweede nummer dat we te gehore brachten was " 1600 ". Dit is een zeer gecompliceerd nummer met tempowisselingen en maatwisselingen. Alle instrumenten worden hier bijna toegepast tot zelfs de buisklok aan toe. Tijdens de tempo wisselingen was het muisstil en de concentratie was 100%. Dat moest ook, want Wouter onze dirigent speelde twee partijen tegelijk mee om dat er twee leden niet bij waren. Dus dirigeren  kwam op het tweede plan. Petje af voor iedereen zou ik zeggen want het klonk als een klok. Het derde nummer was "Kommichiwa". Dit is een prachtig nummer als je het goed brengt. Een nummer met tempowisselingen maar vooral crescendo's en decrescendo's en zeer belangrijk in een zaal met goede akoestiek. Aan dit nummer moet zeker nog wat gewerkt worden, maar al bij al niet slecht gespeeld. Het volgende nummer was " Villains  of the wild west". Bij dit nummer zitten we midden in de western sfeer. Tempowisselingen met in de rustige periode de mondharmonica. Daarna het hoefgetrappel  van de paarden met een vuurgevecht op het einde. Na het optrekken van de kruitdampen  konden we aan ons laatste nummer beginnen. Met het nummer “ ’s Gravensamba” kwamen we weer terug in onze Braziliaanse sferen. Dit nummer spelen we nog niet zo lang maar hier was hard aan gewerkt. De diverse solopartijen kwamen naar boven en het liep lekker vlot door tot aan het laatste stuk. Daar zat weer een tempoversnelling maar met het tellen van Wouter  op zijn Bels , ien , twie , drei , vier waren we vertrokken en brachten het tot een goed einde. Ons optreden zat er op en al bij al waren we best tevreden . Na ons optreden kwam St. Remie  uit Baarle-Hertog op het podium. Dit is een kleine groep die pas een nieuwe start heeft gemaakt. Dan blijkt ook dat percussie nog niet zo gemakkelijk is. Aan een nummer werk je verschillende weken en je hebt tijd nodig om het geheel te kneden tot het een lopende machine is. Belangrijk was, dat ze er zin in hadden en dat ze waren gekomen. Petje af voor jullie en het gaat zeker goed komen daar in Baarle. We zien jullie trouwens weer op 18 oktober. Als laatste groep kwam Merksplas op het podium. Deze ervaren groep heeft heel veel muzikale jeugdleden en het is een lust voor het oog om deze groep te zien optreden. Alle facetten van percussie komen aan bod en alle stijlen worden te gehore gebracht. De jongste spelers zijn denk ik tien jaar en de muzikale drang spat er vanaf. Het laatste nummer wat ze brachten was een verrassing voor iedereen. Grote ijzeren tonnen werden weg gezet en deze werden bedekt met een laag water. Hier werd dan een nummer op geslagen en werkelijk, het water spatte in het rond. Dit was dus letterlijk een spetterend  muzikaal einde van een zeer muzikale percussiemiddag in Retie. Voor degenen die ook zo'n middag willen mee maken…… kom dan op zondag 18 oktober naar de Bremerpoort in Ulicoten. Hier zullen jullie versteld staan van muzikale percussieoptreden van diverse groepen. U hoort nog van ons. Met een muzikale percussie groet, “Afslag Ulicoten”.

bottom of page