top of page

Zes Jubilarissen

Bij de teerdag op 29 september j.l. hebben we zes jubilarissen gehuldigd. Jeanny Wouters heeft met de jubilarissen die 40 en 25 jaar lid waren een gesprek gehad. Zij schreef onderstaand verslag in "Ons Weekblad" .


Zes jubilarissen gehuldigd bij Muziekvereniging Ulicoten





VLNR: Jinte Vriens, Robbert Vriens, Gijs Vriens, Susanne van Meer, Maaike van Dun, Marco Vriens


De Brassband en de Percussiegroep Afslag Ulicoten maken beide deel uit van Muziekvereniging Ulicoten en die vierden zondag 29 september de teerdag.

Dat deden ze in Castelré en Merksplas; voorafgaand aan de feestelijkheden werden de jubilarissen in het zonnetje gezet en dat waren er maar liefst zes.

Susanne van Meer en Robbert Vriens vierden  beiden hun 40-jarig jubileum en daar hoort een gouden speld van de KNMO bij.

Marco Vriens was 25 jaar lid en kreeg daarom een zilveren speld en Jinte en Gijs Vriens en Maaike van Dun werden met brons onderscheiden

omdat ze 10 jaar muziek maken!

En uiteraard was er volgens goede traditie een feestlied!                    

De gouden en zilveren jubilarissen hebben alle drie deel uitgemaakt van het bestuur. Marco merkt op dat het voor iedereen goed is om dat een periode te doen. Veertig jaar, dat is toch een lange tijd? “Da ga vanzelf, als je het leuk vindt, stelt dat niks voor” merkt Susanne nuchter op. “Niet moeilijk” zegt Robbert, “gewoon nooit er afgaan.” 

We praten met de drie oudste jubilarissen en blikken terug naar het begin. Voor Susanne was dat de drumband, waar zij op 11-jarige leeftijd lid van werd. In die tijd moesten er nog figuren gelopen worden bij concoursen. Inmiddels is Susanne doorgestroomd naar de percussiegroep Afslag Ulicoten, waar zij vanaf de oprichting 25 jaar geleden lid van is gebleven. Hoogtepunt uit haar muzikale carrière is voor haar Zilverslag, de viering van dat zilveren jubileum vorig jaar. En dan met name het concert, “dat was echt een topper” aldus Susanne. De film van dat concert staat op Youtube en daar kijkt zij nog graag naar. “Het was echt een succes, heeft ook bloed zweet en tranen gekost. Twee jaar daarvoor zijn we al met de voorbereidingen begonnen want dat wilden we groots aanpakken. Het heeft veel energie gekost, op den duur  kregen we reacties als ‘zo groots hoeft niet’.” De autowasdag die bij haar thuis op het erf georganiseerd wordt, is een blijvertje geworden, een leuke actie om geld in te zamelen waarin je alle leden van de muziekvereniging eens van een andere kant leert kennen.

Bij de drumband begon ze met snare, bij de percussiegroep speelt ze alle slaginstrumenten. “Wij wisselen steeds af. Snare, bongo’s en toms hebben mijn voorkeur.” De dirigent deelt vaak de partijen uit, hij kent de talenten van de mensen. Susanne heeft in die 40 jaren diverse dirigenten gehad, beginnend met Ad Laurijssen die de percussiegroep oprichtte.

Sinds 2014 zit Susanne bij het bestuur, “dat is geen geliefd ding” weet ze uit ervaring. Vanuit de percussiegroep wilden ze meer zeggenschap en daarom gingen ze met vieren bij het bestuur waar ze er achter kwamen dat het niet altijd meevalt… Vooral de begeleiding van de drumband, de jonge trommelaars is niet altijd zo gemakkelijk.

Het leukste aan de MVU is toch de gezelligheid, de onderlinge contacten, “het is een supergezellige club” zegt Susanne, en uiteraard is muziek maken leuk. Ze houdt ook van de uitwisselingen, vorige week stonden ze nog bij de Lichtjestocht. “Donderdagavond is mijn avond, daar komt niemand aan!”

Robbert Vriens was ook een tijdlang bestuurslid en zelfs een aantal jaren voorzitter, al is dat al 20 jaar geleden

Op 9-jarige leeftijd begon Robbert Vriens met het bespelen van de althoorn. Hij deed verschillende cornet-partijen, bariton, maar de laatste 15 jaar houdt hij het bij de flügelhoorn. Hij speelt ook wel eens solowerken; in de Brassband heeft driekwart van de instrumenten een uniek partij.

Waarom werd hij eigenlijk lid van de Brassband destijds? “Ik vond het leuk om te doen, mijn vader was bij de Brassband. Er was een actie op school en we zijn met een grote groep begonnen, wel 18 kinderen. We kregen toen les van Frans Remeijsen.” Ze mochten elk instrument een keer proberen en zo sorteerde zich dat vanzelf uit, naargelang leeftijd en grootte. “Afhankelijk van de breedte van je lach kun je een instrument bespelen” legt Marco het lachend uit.

Dochter Jinte van 19 schuift ook even aan; ook zij begon op 9-jarige leeftijd omdat bijna iedereen in de familie bij de Brassband zat. “Het was een beetje een mannenclub, er was 1 vrouw bij, Corine"  en dat vond ze stoer, dat wilde ze ook wel!

Gevraagd naar hoogtepunten noemen zowel Marco als Robbert direct Bad Schlema. Een blaasmuziekfestival waar de Brassband in 2014 voor was uitgenodigd. In Duitsland, een heel weekend lang elke dag spelen, zowel op straat als op het podium, uitwisseling met andere korpsen uit Europa en ook de rest van de wereld.

Ook Jinte was erbij, als jongste van de hele club.

Op de tweede en derde plaats komen de Night of the Proms in Antwerpen waar de Brassband vijf avonden op rij de opening mocht doen, en in Hasselt was dat drie avonden tijdens het Schlagerfestival voor een publiek van 14.000 mensen! “Van de opbrengst van dat optreden konden we naar Bad Schlema…”

Marco Vriens begon op 7-jarige leeftijd bij de drumband met een kleine trom. Toen Frans Remeijsen wegviel lag de drumband een paar jaar stil en vanwege een ooroperatie mocht hij een tijdlang niet spelen. Bij de Brassband speelde hij vanaf het begin de cornet. Vanuit school ging hij muziek maken, waarom? “Sporten was niks voor mij, muziek maken wel. Mijn broer Miel was al bij de Brassband en buurman Frans Remeijsen ook.”

Marco en Robbert zijn neven en ze zijn ook allebei lid van de Somsband, en vroeger ook van de Boerenkapel. Dat liep soms door mekaar, de Boerenkapel is er niet meer maar de Somsband nog wel en daar spelen ze allebei cornet met veel plezier.

Er komen nog anekdotes voorbij over een busreis naar Amsterdam waar ze in een klein theater moesten optreden met Eric Boeren uit Ulicoten die nu in Amsterdam woont; de buschauffeur had moeite om de locatie te vinden… In Utrecht deden ze mee aan het Brassband kampioenschap, en dat was geen succes. Waar ze wel succesvol aan deelnamen was het Dorpenconcours. Vier jaar geleden deden ze dat voor het eerst, en ze werden gelijk 1e in ‘t Ginneken! Dat was een leuke verrassing. Dit jaar wordt dit concours op 27 oktober in Ulicoten georganiseerd, vanaf 12.00 uur!

U bent allen uitgenodigd.

J.W.

41 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page