Frans Tuijtelaars schreef onderstaand verslag van het nieuwjaarsconcert in "Ons Weekblad".
Muziekvereniging Ulicoten Leeft en Bruist !
Vallen bij U ook de hoofdletters hierboven in de tweede titel op? Geen vergissing hoor, maar gewoon dik verdiend. Zondag j.l. werd door de muziekvereniging Ulicoten het jaarlijkse nieuwjaarsconcert gepresenteerd. En die hoofdletters zeggen duidelijk hoe het was nl. hartstikke goed. En die er niet waren hebben duidelijk wat gemist, want muziek maken kunnen ze in Ulicoten, zowel jong als oud !”
Voorzitter Ronny Verschueren
Voorzitter Ronny Verschueren verwelkomde de belangstellenden en liep met spreekwoordelijke zevenmijlslaarzen door het voorbije verenigingsjaar. De slotconclusie kan met ere zijn dat het een actieve club is: levendig en bruisend!
De vereniging kende niet minder dan 3 jubilarissen nl. Resy van Gils die 25 jaar lid was van de Percussiegroep, Marcel Snijders werd gevierd vanwege zijn 60 jarig lidmaatschap van de Brassband en Frans Vriens maakte de 66 jaar vol bij deze afdeling van de Ulicotense muziekvereniging.
De percussiegroep vierde het zilveren jubileum en dat werd gevierd met een geslaagd feestweekend dat gedoopt werd met de naam: Zilverslag.
Blij was de voorzitter dat er weer aandacht was geweest voor een ledenwerfactie. Ook dit jaar was dat weer een succes, met name voor de aanwas van jonge muzikanten. Over de aanwas van muzikanten voor de Brassband was hij wat minder optimistisch.
De jaarlijkse donateursactie was al vanouds: een actie om trots op te zijn maar wel broodnodig om de vereniging in leven te houden.
De laatste maanden van het jaar werd, zo hoorden we van de voorzitter, overduidelijk hoe ‘levendig’ de Ulicotense muziekvereniging is. De Brassband ging namelijk op concours in Veldhoven en kwam met een dik verdiende 2de prijs naar huis, alhoewel de kenners vonden dat het een 1ste plaats had moeten zijn!
Maar juist op de dag dat de Brassband op concours ging, kondigde Sinterklaas zijn komst naar Ulicoten aan. En wat is een intocht van de Goed Heilig Man zonder sinterklaasliedjes gespeeld door de Brassband.
Creativiteit van de Percussiegroep zorgde er voor dat de drumband al trommelend de optocht begeleidde en dat men op een kar een stevige geluidsinstallatie meevoerde die luid en duidelijk Sinterklaasliedjes liet horen.
We kijken ook vooruit !
Voorzitter Verschueren kondigde aan dat het nu al duidelijk was dat de vereniging een druk muzikaal jaar zal presenteren. Zo trekt de Percussiegroep a.s. zaterdag naar Wouw voor een uitwisselingsbijeenkomst met de zustervereniging aldaar. En ook zullen ze goed een maand later deelnemen aan de Carnavalsoptocht.
De Brassband zal ook niet stil zitten en tekent voor de organisatie het dorpenconcours op zondag 27 oktober 2019. De voorzitter liet horen dat het dan zal bruisen in het Ulicotense: 7 of 8 korpsen met een totale bezetting van 3 á 400 man zullen op die dag Ulicoten veroveren!
En ook de liefhebbers van slagwerk komen aan hun trekken. Er wordt namelijk gewerkt aan een slagwerkhappening op een middag of avond in oktober. De verwachting is dat een 5-tal groepen present zullen zijn.
Met al die activiteiten wil men met name de jeugd engageren om ook muziek te gaan maken zodat muzikaliteit en leefbaarheid in Ulicoten daarmee gediend zijn.
Door de muziekvereniging wordt, aldus voorzitter Verschueren, al jaren een bijdrage gegeven door de organisatie van de jaarmarkt die namelijk helemaal in hun stijl wordt georganiseerd en daarom muziekfeesten worden genoemd.
En we maken muziek !
En daarna was het de beurt aan de leden van de muziekvereniging om muziek ten gehore te brengen, daar waren we tenslotte voorgekomen. Leden van de vereniging, jong en oud , lieten onder leiding van hun dirigenten, Wouter De Winne en Wim Sas, horen wat ze in hun mars hadden. En dat was heel wat.
Drumband Ulicoten
De drumband mochten het spits afbijten. Onverschrokken deden de kleinsten (6 in getal) en de iets groteren (4 in getal) dat onder leiding van hun dirigent Wouter de Winne dat. De titels van de muziekstukjes waren duidelijk helemaal in stijl bij hun onverschrokkenheid : Wouter Mars, Puppy Power, de Fruitmand en de Mars van de Olifant. Het applaus klonk al bijna even onverschrokken als hun optreden.
De ‘groteren’ van de drumband waren daarna aan de beurt. Met de nummers ‘Klabats’ en ‘De Slagerij Kids’ lieten ze horen en ‘zien’ dat drummen meer is dan alleen maar stevig meppen. In de maat, dan weer luid en afgewisseld met hard en zacht werd er lekker gemusiceerd. En dit werd door de aanwezigen gewaardeerd.
Daarna voegde de percussiegroep zich bij de drumband en ze vertolkten gezamenlijk hun ‘House Party” . En inderdaad ze maakten er een ‘feestje’ van, het publiek klapte zelfs mee dus ook voor hen was het een feestje. Duidelijk werd dat het gezegde ‘Hoe groter… hoe sterker’ hier op zijn plaats was. Maar daar mag je ‘Hoe groter … hoe meer ritme’ aan toevoegen en ‘Hoe ouder … hoe gemakkelijker men musiceert’ was hier ook op zijn plaatst.
Percussiegroep "Afslag Ulicoten"
De percussiegroep presenteerde met nummers als ‘Stick Kick’, ‘Freshdances’, ‘Stick Jokes’en ‘To the dancparty’ een gevarieerd optreden met kleinere en grotere groepen. Daarbij waren niet alleen grote, nog grotere en kleine trommels de instrumenten, maar ook met stokken (‘sticks’) wel of niet met lichtjes werden leuke ritmische nummers voor het voetlicht gebracht.
Hun laatste nummer ‘Power’ had het in zich: Kracht was het toverwoord waarmee het nummer werd gebracht. Zichtbaar serieus met heel af en toe een glimlachje van een enkeling werd het gepresenteerd. Het ferme applaus van het publiek was dik verdiend.
De Brassband
De leden van de Brassband liet daarna de aanwezigen genieten van hun muzikale virtuositeit. Een brassband, zo is me ooit verteld, is een muziekgezelschap met alleen maar koperen blaasinstrumenten. Uw correspondent heeft eigenlijk een voorkeur voor blaasmuziek, maar dan van het genre zoals we dat op vakanties op de Oostenrijkse almen in overvloed konden horen.
Maar ook bij klassieke blaasmuziek zoals we die zondagmiddag in Ulicoten gepresenteerd kregen, is het goed genieten. Maar ik mag me tot de oppervlakkige genieters rekenen, maar zondag was het precies heel anders. Kwam dat door het feit dat we een ereplaats op de eerste rij kregen toebedeeld en we als het ware de dirigent en de spelers van dichtbij konden volgen. Ik denk het…… Knap hoor hoe de dirigent, de leider van de brassband, zijn spelers aanwijzingen geeft, enkelen na afloop van een nummer laat opstaan, ze de hand schudt en zo spreekwoordelijk een spontaan applaus uitlokt omdat ze een solo of samen met een kleine groep hebben gespeeld. Of hoe hij van de bok afstapt en Jannes Kusters een van de jongeren, die een knappe, prachtige en in mijn optie (maar wie ben ik…) een vlekkeloze solo op cornet speelde, een ferme handdruk geeft.
Zoals gezegd we zaten als ware ‘bovenop het orkest. Hoe mooi is dan om te zien hoe inspannend, en toch had het iets ontspannends, muziek maken wel is. En het zijn niet alleen de bolle wangen, de trillende lippen of de snelle handelingen wanneer met het plaatsen van demper de klankkleur even wordt veranderd’.
De Brassband speelde een vijftal nummers die telkens door Lady-speaker Resy van Gils werden aangekondigd.
En als dan na het laatste nummer, voor dat hij van de bok afstapt, de dirigent aangeeft dat “er nog een marske wordt gespeeld en dat dat vanzelf gaat” voelde je de ontspanning bij de muzikanten en uw correspondent droomde even weg naar een Oostenrijks dorpje …….met blaasmuziek….. zeker toen iemand naast me spontaan zei “het lijkt wel Oostenrijk! “
Voorzitter Ronny Verschueren was kort en duidelijk in zijn slotwoord: “Schitterend gedaan mannen !” En daarmee was het iedereen eens gezien het applaus.
De solo van Jannes is te zien en horen op de facebookpagina van Muziekvereniging Ulicoten.
Ook via Youtube is hij te beluisteren: